Medyczne zastosowanie marihuany, lub marihuana medyczna, to zastosowanie marihuany i jej składowych kannabinoidów, takich jak tetrahydrokannabinol (THC) i kannabidiol (CBD), jako terapii medycznej w celu leczenia chorób lub łagodzenia objawów. Roślina Cannabis ma historię zastosowań medycznych sięgającą tysięcy lat wstecz w wielu kulturach. Jej popularne odmiany, jak np. purple maroc, są częścią wielu kultur. Jej obecne zastosowanie jest kontrowersyjne, a w niektórych krajach jest nielegalne.
W styczniu 2017 roku polskie Ministerstwo Zdrowia wydało nowe wytyczne dotyczące medycznej marihuany, zalecając lekarzom przepisywanie medycznej marihuany na podstawie objawów swoich pacjentów, a nie ich diagnozy. Ministerstwo zaleciło również, aby lekarze wzięli pod uwagę wszystkie dostępne leki przed przepisaniem medycznej marihuany.
Najbardziej powszechną formą konopi dostępną obecnie jest marihuana. Stosowanie medycznej marihuany reguluje polska ustawa o lekach (Dz.U. z 2004 r., nr 186, poz. 2135) oraz rozporządzenie o produktach leczniczych (Dz.U. z 2016 r., nr 903). Ten ostatni określa zasady importu, wytwarzania, dystrybucji, sprzedaży i przepisywania produktów leczniczych w Polsce. Produkty lecznicze dzielą się na dwie kategorie: leki wydawane wyłącznie na receptę (POM) oraz produkty do samodzielnego stosowania (SMP). POM wymagają recepty lekarskiej, natomiast SMP mogą być sprzedawane bez recepty lub zalecenia lekarza.
