Osoby nieuleczalnie chore, które z powodu bardzo złego stanu zdrowia lub braku właściwej opieki nie mogą dłużej przebywać we własnym domu, trafiają zazwyczaj do hospicjum stacjonarnego. Jest to placówka oferująca opiekę paliatywną, której głównym celem jest zapewnienie choremu godnego życia w ostatnich jego tygodniach czy miesiącach. W wielu tego typu miejscach istnieje możliwość swobodnego czuwania rodziny przy pacjencie od rana do zmroku. Przykładem dobrego hospicjum jest warszawska placówka FHO, o której więcej informacji można znaleźć na https://fho.org.pl/.
Hospicjum stacjonarne to miejsce dla pacjentów, którzy zakończyli leczenie i nie mają już szans na powrót do zdrowia albo są w końcowym, terminalnym stadium choroby. Dotyczy to w szczególności osób z zaawansowanymi nowotworami, AIDS, przewlekłym zapaleniem trzustki, niewydolnością nerek, rdzeniowym zanikiem mięśni, Alzheimerem czy po udarach. Specjaliści zatrudnieni w placówce są w stanie w znacznym stopniu ulżyć im w cierpieniach – np. poprzez podawanie odpowiednich leków przeciwbólowych, oczyszczanie infekcji i odleżyn oraz stosowanie łagodnej chemioterapii paliatywnej, która pozwala zmniejszyć nieco guzy, a tym samym złagodzić duszności.
Pacjent, podobnie jak w zwykłym szpitalu, ma stały dostęp do lekarzy i pielęgniarek przez cały tydzień, ale dodatkowo ma znacznie więcej swobody – może przy nim bowiem czuwać rodzina, a obok łóżka mogą znajdować się świeży kwiaty czy zdjęcia bliskich. Aby zostać przyjętym do hospicjum, należy posiadać zaświadczenie od lekarza o zakończeniu leczenia przyczynowego, a także oświadczenie o zgodzie na przebywanie pod opieką placówki (musi ono zostać podpisane przez chorego lub osobę sprawująca nad nim pieczę).
