Stal czy miedź nie są łatwym do ukształtowania tworzywem. W większości przypadków niemożliwe jest odlanie przedmiotu z wykorzystaniem właściwej formy. Docelowy kształt nadaje się często dopiero w wyniku specjalnej obróbki materiału w stanie stałym.
Wiele z używanych przez nas przedmiotów codziennego użytku uzyskało swoją formę w wyniku procesu obróbki w tokarce. Metalowe gwinty, klucze czy elementy konstrukcyjne maszyn produkuje się przede wszystkim dzięki temu urządzeniu.
Toczenie metalu to stosunkowo prosty proces, wymaga jednak dużej precyzji. Bryła surowca jest umieszczana w tokarce i wprawiana w ruch obrotowy. Przykłada się do niej specjalny nóż, który stopniowo, przy uwzględnieniu parametrów twardości, żłobi kształt. Wskutek tej czynności powstaje docelowa forma. Przedmiot można też obrabiać przy pomocy wiertła nadając mu choćby otwory – tokarka jest wszechstronnym urządzeniem.
Tokarka to narzędzie wykorzystywane w przemyśle od dawna. Obsługiwana była przez wykwalifikowanego operatora. Dziś obsługę tę wykonuje najczęściej komputer, działający w technologii CNC. Pozwala to na maksymalną dokładność i eliminację typowo ludzkich błędów. Metalowe przedmioty wskutek obróbki w maszynie sterowanej cyfrowo są precyzyjne i zestandaryzowane. Dzieje się tak, ponieważ poszczególne ruchy tokarza zastąpione są przez jednolity skrypt programu, który gwarantuje pełną powtarzalność czynności dokonywanych przez maszynę.
