Co wchodzi w zakres medycyny funkcjonalnej?

Potrzebujesz ok. 2 min. aby przeczytać ten wpis

Standardowy model opieki nad pacjentem polega na zdiagnozowaniu choroby i dopasowaniu do niej odpowiedniego leku. Ten model sprawdza się w przypadku ostrych chorób, urazów, infekcji i nagłych wypadków. Niestety zawodzi w walce z chorobami przewlekłymi, takimi jak problemy alergiczne, trawienne, hormonalne, metaboliczne i neurologiczne – na które cierpi coraz więcej osób, znajdują rozwiązania właśnie w dziedzinie medycyny funkcjonalnej.

Podstawowe zasady

  1. Wszyscy ludzie są różni, zarówno pod względem genetycznym jak i biochemicznym. Należy skoncentrować się na wspieraniu naturalnych mechanizmów leczenia organizmu, zamiast na atakowaniu choroby samej w sobie.
  2. Medycyna funkcjonalna jest głęboko oparta na nauce. Najnowsze badania pokazują, że to, co dzieje się w organizmie, jest połączone w skomplikowaną sieć lub sieć relacji. Zrozumienie tych relacji pozwala nam wniknąć głęboko w funkcjonowanie organizmu. Nad wpływem relacji zewnętrznych, w tym rodzinnych, pracował niemiecki psychoterapeuta Bert Hellinger, więcej informacji na jej temat można znaleźć na http://imf.pl/ustawienia-rodzinne-hellingera/
  3. Twoje ciało jest inteligentne i ma zdolność do samoregulacji, dzięki której zostaje zachowana równowaga wszystkich układów ciała.
  4. Ciało ma zdolność samoleczenia i zapobiegania prawie wszystkim chorobom związanym ze starzeniem się.
  5. Zdrowie nie jest tylko brakiem choroby, ale stanem ogromnej witalności.

Podsumowując powyższe zasady, medycyna funkcjonalna zamiast zadawać pytania „jaki lek odpowiada danej chorobie?”, pyta „dlaczego problem się pojawił i jak przywrócić funkcję organizmu, która ten problem rozwiązuje?”. Szuka przyczyny wystąpienia choroby i mechanizmów, które za tym stoją, a nie jak w przypadku medycyny konwencjonalnej pozbywa się problemu nie znając jego źródła.

Twój adres e-mail nie zostanie opublikowany. Wymagane pola są oznaczone *

*